ਰਾਹੁਲ ਰਵੇਲ ਦੀ ਨਿਰਦੇਸ਼ਤ ਕੁਮਾਰ ਗੌਰਵ ਦੀ ਡੈਬਿਊ ਫਿਲਮ “ਲਵ ਸਟੋਰੀ” ਬਲਾਕਬਸਟਰ ਸੀ। ਪਰ ਇਸ ਫਿਲਮ ਨਾਲ ਇੱਕ ਹੈਰਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਸੀ ਕਿ ਇਸ ਵਿੱਚ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਦੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਰਾਹੁਲ ਰਵੇਲ ਦਾ ਨਾਂ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਇਸ ਫਿਲਮ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਵੀ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਦਾ ਨਾਂ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਹ ਸਭ ਰਾਜਿੰਦਰ ਕੁਮਾਰ ਅਤੇ ਰਾਹੁਲ ਰਵੇਲ ਵਿਚਕਾਰ ਹੋਏ ਵਿਵਾਦ ਕਾਰਨ ਹੋਇਆ ਸੀ।

“ਲਵ ਸਟੋਰੀ” ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰਾਹੁਲ ਰਵੇਲ ਨੂੰ ਕੋਈ ਨਵਾਂ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਸੀ ਮਿਲ ਰਿਹਾ। ਇਸ ਕਾਰਨ ਰਾਹੁਲ ਰਵੇਲ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਰਹਿਣ ਲੱਗੇ ਸਨ। ਰਾਜ ਕਪੂਰ ਨੂੰ ਸਮਰਪਿਤ ਆਪਣੀ ਕਿਤਾਬ ਵਿੱਚ ਰਾਹੁਲ ਰਵੇਲ ਲਿਖਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਸ ਸਮੇਂ ਉਹ ਡਿਪਰੈਸਡ ਵੀ ਰਹਿਣ ਲੱਗੇ ਸਨ। ਇੱਕ ਦਿਨ ਧਰਮਿੰਦਰ ਦੇ ਭਰਾ ਅਜੀਤ ਦਿਓਲ ਰਾਹੁਲ ਰਵੇਲ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਆਏ। ਅਜੀਤ ਜੀ ਨੇ ਰਾਹੁਲ ਰਵੇਲ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਧਰਮ ਜੀ ਆਪਣੇ ਵੱਡੇ ਪੁੱਤਰ ਸੰਨੀ ਨੂੰ ਲਾਂਚ ਕਰਨ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾ ਰਹੇ ਹਨ। ਇਸ ਲਈ ਕੱਲ੍ਹ ਤੁਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਘਰ ਚਲੇ ਜਾਣਾ।

ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਰਾਹੁਲ ਰਵੇਲ ਧਰਮ ਜੀ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਘਰ ਪਹੁੰਚ ਗਏ। ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਹਾਏ-ਹੈਲੋ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੋਈ ਗੱਲਬਾਤ ਵਿੱਚ ਧਰਮ ਜੀ ਨੇ ਰਾਹੁਲ ਰਵੇਲ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਹ ਸੰਨੀ ਨੂੰ ਲਾਂਚ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ “ਲਵ ਸਟੋਰੀ” ਫਿਲਮ ਵੀ ਵੇਖੀ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ “ਲਵ ਸਟੋਰੀ” ਬਹੁਤ ਪਸੰਦ ਆਈ ਸੀ। ਧਰਮ ਜੀ ਨੇ ਰਾਹੁਲ ਰਵੇਲ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਸੰਨੀ ਦੀ ਡੈਬਿਊ ਫਿਲਮ ਨਿਰਦੇਸ਼ਤ ਕਰਨਾ ਚਾਹੋਗੇ? ਕਿਉਂਕਿ ਰਾਹੁਲ ਰਵੇਲ ਨੂੰ ਉਸ ਸਮੇਂ ਕੰਮ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਤੁਰੰਤ ਧਰਮ ਜੀ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਜ਼ਰੂਰ। ਮੈਂ ਇਹ ਫਿਲਮ ਨਿਰਦੇਸ਼ਤ ਕਰਨਾ ਚਾਹਾਂਗਾ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਧਰਮ ਜੀ ਅਤੇ ਰਾਹੁਲ ਰਵੇਲ ਵਿਚਕਾਰ ਸੰਨੀ ਦੀ ਡੈਬਿਊ ਫਿਲਮ “ਬੇਤਾਬ” ਦੇ ਨਿਰਦੇਸ਼ਨ ਦੀ ਡੀਲ ਹੋ ਗਈ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਹ ਕੋਈ ਕਾਗਜ਼ੀ ਡੀਲ ਨਹੀਂ ਸੀ।

ਰਾਹੁਲ ਰਵੇਲ ਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਡਰ ਸੀ ਕਿ ਕਿਤੇ ਧਰਮ ਜੀ ਆਪਣਾ ਇਰਾਦਾ ਨਾ ਬਦਲ ਲੈਣ। ਉਹ ਤੁਰੰਤ ਧਰਮ ਜੀ ਦੇ ਘਰੋਂ ਨਿਕਲੇ ਅਤੇ ਰਾਜ ਕਪੂਰ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚੇ। ਰਾਹੁਲ ਰਵੇਲ ਰਾਜ ਕਪੂਰ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਗੁਰੂ ਮੰਨਦੇ ਹਨ। ਰਾਹੁਲ ਰਵੇਲ ਨੇ ਇਹ ਖਬਰ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਰਾਜ ਕਪੂਰ ਨੂੰ ਹੀ ਦੱਸੀ। ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ ਰਾਜ ਕਪੂਰ ਨੇ ਰਾਹੁਲ ਰਵੇਲ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, “ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਕਦੇ ਵੀ ਬੇਕਾਰ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦੀ। ‘ਲਵ ਸਟੋਰੀ’ ਵਿੱਚ ਤੇਰਾ ਨਾਂ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਤੂੰ ਇੰਨਾ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਸੀ। ਪਰ ਹੁਣ ਵੇਖ। ਤੈਨੂੰ ਕਿੰਨਾ ਵੱਡਾ ਮੌਕਾ ਮਿਲਿਆ ਹੈ।”

ਆਪਣੀ ਕਿਤਾਬ ਵਿੱਚ ਰਾਹੁਲ ਰਵੇਲ ਲਿਖਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਇਹ ਬਹੁਤ ਮਾਣ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਸੀ ਕਿ ਧਰਮਿੰਦਰ ਵਰਗਾ ਫਿਲਮ ਇੰਡਸਟਰੀ ਦਾ ਵੱਡਾ ਆਦਮੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇੰਨਾ ਕਾਬਲ ਸਮਝਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਦੀ ਲਾਂਚਿੰਗ ਫਿਲਮ ਨਿਰਦੇਸ਼ਤ ਕਰਵਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਰਾਹੁਲ ਰਵੇਲ ਨੇ ਇਹ ਵੀ ਉਸ ਕਿਤਾਬ ਵਿੱਚ ਦੱਸਿਆ ਹੈ ਕਿ “ਬੌਬੀ” ਦੇ ਸੈੱਟ ‘ਤੇ ਜਦੋਂ ਉਹ ਰਾਜ ਕਪੂਰ ਦੇ ਸਹਾਇਕ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ, ਤਾਂ ਉਸ ਸਮੇਂ ਰਾਜ ਕਪੂਰ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਗੱਲ ਕਹੀ ਸੀ। ਰਾਜ ਕਪੂਰ ਨੇ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਜੇ ਕੋਈ ਪ੍ਰੇਮ ਕਹਾਣੀ ਵਾਲੀ ਫਿਲਮ ਬਣਾਉਣੀ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਉਸ ਲਈ ਨਵੇਂ ਕਲਾਕਾਰ ਸਭ ਤੋਂ ਢੁਕਵੇਂ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਕਿਉਂਕਿ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕੋਈ ਅਕਸ ਨਹੀਂ ਬਣਿਆ ਹੁੰਦਾ । ਨਵੇਂ ਕਲਾਕਾਰ ਪਰਦੇ ‘ਤੇ ਜੋ ਵੀ ਕਰਦੇ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਜਨਤਾ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਿਤ ਅਤੇ ਭਰੋਸੇਯੋਗ ਲੱਗਦਾ ਹੈ। “ਬੇਤਾਬ” ਵਿੱਚ ਰਾਹੁਲ ਰਵੇਲ ਨੂੰ ਨਵੇਂ ਕਲਾਕਾਰ ਹੀ ਮਿਲ ਰਹੇ ਸਨ। ਇਸ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਪ੍ਰੇਮ ਕਹਾਣੀ ਹੀ ਬਣਾਉਣਗੇ।

ਹੁਣ ਚੁਣੌਤੀ ਸੀ ਕੋਈ ਨਵੀਂ ਅਤੇ ਵਧੀਆ ਪ੍ਰੇਮ ਕਹਾਣੀ ਲੱਭਣ ਦੀ। ਰਾਹੁਲ ਰਵੇਲ ਨੂੰ ਯਾਦ ਆਇਆ ਕਿ ਜਦੋਂ ਉਹ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਦੇ ਸਨ, ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਾਹਿਤ ਵਿੱਚ ਵਿਲੀਅਮ ਸ਼ੇਕਸਪੀਅਰ ਦੀ ਇੱਕ ਕਹਾਣੀ ਪੜ੍ਹੀ ਸੀ, ਜਿਸਦਾ ਨਾਂ ਸੀ “The Taming of the Shrew” ਰਾਹੁਲ ਰਵੇਲ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਜੇ ਇਸ ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਅੱਜ ਦੇ ਸਮੇਂ ਅਨੁਸਾਰ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਵਧੀਆ ਫਿਲਮ ਬਣ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਰਾਹੁਲ ਰਵੇਲ ਧਰਮ ਜੀ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਘਰ ਪਹੁੰਚੇ। ਧਰਮ ਜੀ ਨੇ ਰਾਹੁਲ ਤੋਂ ਕਹਾਣੀ ਬਾਰੇ ਪੁੱਛਿਆ। ਰਾਹੁਲ ਰਵੇਲ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਹੀ ਕਹਾਣੀ ਸੁਣਾ ਦਿੱਤੀ।

ਹਾਲਾਂਕਿ ਰਾਹੁਲ ਰਵੇਲ ਨੇ ਧਰਮਿੰਦਰ ਜੀ ਨੂੰ ਇਹ ਨਹੀਂ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਿੱਥੋਂ ਲਈ ਹੈ। ਧਰਮ ਜੀ ਨੂੰ ਕਹਾਣੀ ਪਸੰਦ ਆਈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਲੱਗਿਆ ਕਿ ਰਾਹੁਲ ਰਵੇਲ ਮਹਿਬੂਬ ਖਾਨ ਦੀ ਫਿਲਮ “ਆਨ” (ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਦਿਲੀਪ ਕੁਮਾਰ ਸਨ) ਨੂੰ ਨਵੇਂ ਰੰਗ-ਢੰਗ ਵਿੱਚ ਰੀਮੇਕ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇੱਥੇ ਇਹ ਗੱਲ ਵੀ ਜਾਣਨਯੋਗ ਹੈ ਕਿ ਸ਼ੇਕਸਪੀਅਰ ਦੀ ਇਸ ਕਹਾਣੀ ‘ਤੇ ਹੁਣ ਤੱਕ ਕਈ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਵਿੱਚ 28 ਵਾਰ ਫਿਲਮਾਂ ਬਣ ਚੁੱਕੀਆਂ ਹਨ। ਫਿਲਮ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਇਸ ਕਹਾਣੀ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ਼ ਮਾਮੂਲੀ ਬਦਲਾਅ ਕੀਤੇ ਹਨ। ਸੱਤ ਤੋਂ ਅੱਠ ਵਾਰ ਤਾਂ ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਹੀ ਬਣ ਚੁੱਕੀ ਹੈ।

ਧਰਮਿੰਦਰ ਜੀ ਨੇ ਇਸ ਕਹਾਣੀ ‘ਤੇ ਫਿਲਮ ਲਿਖਣ ਲਈ ਲੇਖਕ ਜਾਵੇਦ ਅਖਤਰ ਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ। ਇਸ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਸਲੀਮ-ਜਾਵੇਦ ਦੀ ਜੋੜੀ ਟੁੱਟ ਚੁੱਕੀ ਸੀ। ਧਰਮ ਜੀ ਦੇ ਕਹਿਣ ‘ਤੇ ਜਾਵੇਦ ਅਖਤਰ ਫਿਲਮ ਲਿਖਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹੋ ਗਏ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਲੀਮ-ਜਾਵੇਦ ਦੀ ਜੋੜੀ ਟੁੱਟਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਜਾਵੇਦ ਅਖਤਰ ਵੱਲੋਂ ਇਕੱਲੇ ਲਿਖੀ ਗਈ ਇਹ ਪਹਿਲੀ ਫਿਲਮ ਸੀ। ਜਾਵੇਦ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਬਾਖੂਬੀ ਨਿਭਾਇਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸ ਪੁਰਾਣੀ ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵਧੀਆ ਨਵਾਂ ਰੂਪ ਦੇ ਦਿੱਤਾ।

ਆਪਣੀ ਕਿਤਾਬ ਵਿੱਚ ਰਾਹੁਲ ਰਵੇਲ ਨੇ ਲਿਖਿਆ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਉਹ “ਲਵ ਸਟੋਰੀ” ਫਿਲਮ ਦੀ ਸ਼ੂਟਿੰਗ ਕਸ਼ਮੀਰ ਵਿੱਚ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ, ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉੱਥੇ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸੁੰਦਰ ਲੋਕੇਸ਼ਨ ਵੇਖੀ ਸੀ। ਧਰਮ ਜੀ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਸੰਨੀ ਦੀ ਡੈਬਿਊ ਫਿਲਮ ਲਈ ਰਾਹੁਲ ਰਵੇਲ ਨੂੰ ਉਹੀ ਲੋਕੇਸ਼ਨ ਸਹੀ ਲੱਗੀ। ਰਾਹੁਲ ਰਵੇਲ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਖਿਆਲ ਆਇਆ ਸੀ ਕਿ ਜੇ ਫਿਲਮ ਵਿੱਚ ਉਸ ਲੋਕੇਸ਼ਨ ‘ਤੇ ਸੰਨੀ ਦਿਓਲ ਦਾ ਘਰ ਦਿਖਾਇਆ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਫਿਲਮ ਵਿਜ਼ੁਅਲੀ ਬਹੁਤ ਸੰਪੂਰਨ ਲੱਗੇਗੀ। ਇੱਕ ਦਿਨ ਰਾਹੁਲ ਰਵੇਲ ਸਿਨੇਮੈਟੋਗ੍ਰਾਫਰ ਮਨਮੋਹਨ ਸਿੰਘ ਅਤੇ ਕੁਝ ਹੋਰ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਨਾਲ ਲੈ ਕੇ ਕਸ਼ਮੀਰ ਦੀ ਉਸੇ ਜਗ੍ਹਾ ‘ਤੇ ਲੋਕੇਸ਼ਨ ਵੇਖਣ ਪਹੁੰਚ ਗਏ। ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਉਹ ਲੋਕੇਸ਼ਨ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਲੱਗੀ।

“ਬੇਤਾਬ” ਦੀ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਸ਼ੂਟਿੰਗ ਕਸ਼ਮੀਰ ਵਿੱਚ ਹੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਫਿਲਮ ਵਿੱਚ ਜੋ ਸ਼ੰਮੀ ਕਪੂਰ ਸਾਹਿਬ ਦਾ ਐਸਟੇਟ ਦਿਖਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਉਹ ਬੈਂਗਲੁਰੂ ਦੀ ਇੱਕ ਲੋਕੇਸ਼ਨ ਸੀ। ਰਾਹੁਲ ਰਵੇਲ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ “ਬੇਤਾਬ” ਫਿਲਮ ਪੂਰੀ ਕਰ ਲਈ, ਤਾਂ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਹ ਫਿਲਮ ਰਾਜ ਕਪੂਰ ਜੀ ਨੂੰ ਹੀ ਵਿਖਾਈ। ਰਾਜ ਕਪੂਰ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕੁਝ ਬਦਲਾਅ ਕਰਨ ਦੀ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਸੀ, ਜੋ ਰਾਹੁਲ ਰਵੇਲ ਨੇ ਕੀਤੇ ਵੀ। ਜਦੋਂ 5 ਅਗਸਤ 1983 ਨੂੰ “ਬੇਤਾਬ” ਰਿਲੀਜ਼ ਹੋਈ, ਤਾਂ ਉਸ ਤੋਂ ਇੱਕ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਰਾਹੁਲ ਰਵੇਲ ਰਾਜ ਕਪੂਰ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦਫਤਰ ਗਏ ਸਨ। ਰਾਹੁਲ ਰਵੇਲ ਘਬਰਾਏ ਹੋਏ ਸਨ।

ਰਾਜ ਕਪੂਰ ਦੇ ਦਫਤਰ ਵਿੱਚ ਉਸ ਸਮੇਂ ਡਿਸਟ੍ਰੀਬਿਊਟਰ ਵਕੀਲ ਸਿੰਘ ਵੀ ਬੈਠੇ ਸਨ। ਅਤੇ ਵਕੀਲ ਸਿੰਘ ਉਸ ਸਮੇਂ ਤੱਕ “ਬੇਤਾਬ” ਫਿਲਮ ਦੇ ਬੰਬਈ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬ ਖੇਤਰ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰ ਖਰੀਦ ਚੁੱਕੇ ਸਨ। ਗੱਲਬਾਤ ਦੌਰਾਨ ਰਾਜ ਕਪੂਰ ਨੇ ਰਾਹੁਲ ਰਵੇਲ ਨੂੰ ਮਜ਼ਾਕ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ ਕਿ ਵਕੀਲ ਸਿੰਘ ਜੀ ਨੇ ਸੁਣਿਆ ਸੀ ਕਿ ਤੁਸੀਂ “ਲਵ ਸਟੋਰੀ” ਦੇ ਇੱਕ ਸ਼ਾਟ ਦੇ ਤੀਹ ਟੇਕ ਲਏ ਸਨ। ਤਾਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੇ “ਲਵ ਸਟੋਰੀ” ਦੇ ਪੰਜਾਬ ਖੇਤਰ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰ ਖਰੀਦ ਲਏ। ਹੁਣ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸੁਣਿਆ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ “ਬੇਤਾਬ” ਦੇ ਇੱਕ ਸ਼ਾਟ ਦੇ ਸੱਠ ਟੇਕ ਲਏ ਹਨ। ਤਾਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਵੀ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਬੰਬਈ ਖੇਤਰ ਵੀ ਖਰੀਦ ਲਿਆ। ਭਾਵ, ਤੁਸੀਂ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਦੁੱਗਣਾ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਵੀ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਦੁੱਗਣਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਰਾਜ ਕਪੂਰ ਦੀ ਇਹ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਸਾਰੇ ਹੱਸਣ ਲੱਗੇ। ਅਤੇ ਵਕੀਲ ਸਿੰਘ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਭਰੋਸਾ ਹੈ ਕਿ “ਬੇਤਾਬ” ਵਧੀਆ ਚੱਲੇਗੀ।

“ਬੇਤਾਬ” ਦੇ ਰਿਲੀਜ਼ ਹੋਣ ਤੋਂ ਇੱਕ ਰਾਤ ਪਹਿਲਾਂ ਰਾਹੁਲ ਰਵੇਲ ਬਹੁਤ ਬੇਚੈਨ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨੀਂਦ ਵੀ ਨਹੀਂ ਆਈ। ਪਰ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਜਦੋਂ ਫਿਲਮ ਰਿਲੀਜ਼ ਹੋ ਗਈ, ਤਾਂ ਦੁਪਹਿਰ ਤੱਕ ਰਾਹੁਲ ਰਵੇਲ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ਖਬਰੀ ਮਿਲ ਗਈ। ਹਰ ਪਾਸਿਓਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਖਬਰ ਮਿਲ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ “ਬੇਤਾਬ” ਹਿੱਟ ਹੋ ਗਈ ਹੈ। ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ “ਬੇਤਾਬ” ਬਹੁਤ ਪਸੰਦ ਆ ਰਹੀ ਹੈ।

ਸਾਥੀਓ, ਇਹ ਸੀ “ਬੇਤਾਬ” ਫਿਲਮ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਕਹਾਣੀਆਂ ਜੋ ਰਾਹੁਲ ਰਵੇਲ ਦੀ ਲਿਖੀ ਪੁਸਤਕ ਤੋਂ ਲਈਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ।
Courtesy- kissa tv